May 14, 2009

തീ നാളത്തിലെ യക്ഷി

          മാനത്തെ മഴ മുകില്‍ വര്‍ണ്ണങ്ങള്‍ ചൂടി
          കാര്‍മേഘങ്ങള്‍ തന്‍ഇരുളീമ ചൂടി
          വാനില്‍ നിന്നുയരുന്ന ഇരുട്ടിന്‍റെ സ്പര്‍ശം
          ഭൂമിതന്‍ മാറിനെ കീറി മുറിക്കുന്നു.
          വെള്ളി വെളിച്ചം അരിച്ചിരങ്ങുമ്പോള്‍
          പ്രകാശത്തിന്‍ സ്പര്‍ശനം ഭൂവില്‍ തെളിയുമ്പോള്‍
          അറിയാതെയെത്തുന്ന ആതഥീതിയേപ്പോലെ
          മഴത്തുള്ളികള്‍ മണ്ണില്‍ ചൊരിയുന്നു.
          പുല്‍നാമ്പുകള്‍ തല പൊക്കി നോക്കി
          വന്‍ മരങ്ങള്‍ കട പുഴകി വീണു 
          ഇനിയും അടങ്ങാത്ത കലിയുടെ ചൂടുമായ്
          മുറിവിന്‍റെ നോവുമായ്‌ ഉള്ളില്‍ ,
          കത്തി ജ്വലിക്കുന്ന തീ ജ്വാലകലായ്‌
          ഇന്നും നമ്മെ അവന്‍ പിന്തുടരുന്നു ...........

May 11, 2009

ഉറക്കത്തില്‍ കണ്ട സ്വപ്നം

                    നിദ്രതന്‍ പൂന്തെന്നല്‍ തഴുകി തലോടുന്നു
                    മണ്ണിലും വിണ്ണിലും വിരിയുന്നു നിശാഗന്ധി
                    ആരെയും കാണാതെ ആരോടും മിണ്ടാതെ
                    എന്നിലെ ഉണര്‍വ്വിനെ മയക്കിടുന്നു
                    ആഴിയും പൂഴിയും ഒന്നായ്‌ അലിയുമ്പോള്‍
                    നിദ്രതന്‍ കയത്തില്‍ നാം വീണ് ഉറങ്ങീടുന്നു
                    പൊട്ടിത്തെറിക്കുന്ന അഗ്നീ ഗോളങ്ങള്‍
                    ഒന്നൊന്നായ്‌ മനസ്സിനെ പിടിച്ചു കെട്ടി
                    നിശയുടെ പൊന്‍തൂവല്‍ പൊഴിയുന്ന നേരം നാം
                    ഞെട്ടിയുണരുന്നു നേരം പുലര്‍ച്ചയായ് .......

കാറ്റിനു പറ്റിയ അബദ്ധം

          ഒരു മന്ദമാരുതന്‍ സ്പര്‍ശനമേററു ഞാന്‍
          കുളിര്‍കോരും നിമിഷത്തെ തൊട്ടറിഞ്ഞു
          ആദ്യമായ്‌ എന്നിലെ ജീവ കണങ്ങളെ
          അറിയാതെ ഞാനോന്ന് ഉണര്‍ത്തി നോക്കി
          എന്നിലെ ഹൃദയത്തിന്‍ തീഷ്ണമാം വികാരങ്ങള്‍
          പൂവിട്ടുനര്‍ന്നീടും നേരമായി
          ആത്മാവില്‍ നിന്നൊരാ അശിരീരി മന്ത്രിച്ചു
          ഉണരൂ ഉണരൂ പ്രഭാതമായി 
          മനസിന്‍റെ മാന്ത്രിക വാതില്‍ തുറന്നു ഞാന്‍
          ഭൂമി വിപഞജിയെ നോക്കി നിന്നു 
          ഒരു കൊച്ചു തെന്നലായ്‌ വന്നണഞ്ഞു
          ഒരിക്കലും മായാത്ത ഓര്‍മയായി
          പ്രതീക്ഷിച്ചു നിന്നിലും പുതിയ ദൃശ്യം
          മനസ്സില്‍ തലോടലായ്‌ തങ്ങി നിന്നു

May 04, 2009

നിഴല്‍ കൂത്ത്

                    ഒരു നിഴല്‍ കൂടിയെന്‍ അരികില്‍ വന്നു
                    ഒരു പദം പിന്നിലായ്‌ വന്നു നിന്നു
                    നിഴലിന്‍റെ രൂക്ഷമാം ഭാവുകങ്ങള്‍
                    തഴുകി തലോടലായ്‌ മാറിടുന്നു
                    ജീവന്‍റെ ആത്മാണു അനു ദിനം പെരുകി
                    നിഴലായ്‌ മനുഷ്യനെ പിന്തുടര്‍ന്നു
                    അറിയില്ല ഞാനോന്നതോര്‍രതുനോക്കി
                    അറിയാതെ വന്നതെന്‍ അരികില്‍ നിന്നു
                    ഓര്‍മ്മകള്‍ മായുന്ന മനസ്സില്‍ നിന്നും
                    ഇരുളുകള്‍ മറയുന്ന ഭൂവില്‍ നിന്നും
                    പൊട്ടിപ്പുറപ്പെട്ട സൂര്യതേജസ്വിനി
                    നിന്‍ നിഴല്‍ എന്തെ പോയ് മറഞ്ഞു 
                    മാനവ താപസ ജീവന്‍ തുടിക്കുന്ന
                    മണ്ണിന്‍ സുഗന്ധവും പോയ് മറഞ്ഞു
                    കോലങ്ങള്‍ ചെഷ്ടകള്‍ ക്രുരമാം ചിന്തകള്‍
                    നല്ലൊരു നാളയെ കൂട്ടിലാക്കി 
                    ഒരു വാക്കിലന്ത്യമാം ചിന്തകള്‍ കൈകൊള്ളും
                    ആത്മീയ തത്വം മനസ്സിലാക്കി
                    ആരാരും അറിയാതെ എന്‍മനം നിന്‍മനം
                    നിഴലും സമുജ്ജയം തന്നെ പാരില്‍

May 01, 2009

പ്രീയപ്പെട്ട സുഹൃത്തുക്കളെ ,ഈ ബ്ലോഗില്‍ ഞാന്‍ തനിയെ എഴുതി തയ്യാറാക്കിയ കവിതകളും കഥകളും മാത്രമാണ് ഉള്‍പെടുത്തിയിട്ടുള്ളത്. നല്ലവരായ , ആസ്വാതകരായ എല്ലാവരുടെയും അനുഗ്രഹവും അശിര്‍വാതവും എന്‍റെ കൂടെ ഉണ്ടാവുമെന്ന് പ്രതീഷിക്കുന്നു.